Fiesta Sevillana!

26 april. Vandaag ben ik exact tachtig dagen in Salamanca... 

Ongelofelijk hoe de tijd hier vliegt... en vooral hoe hard ik me hier ondertussen thuis voel! De straatjes van deze prachtige stad hebben quasi geen geheimen meer voor me (al blijven er telkens opnieuw leuke kleine cafeetjes met pinchos opduiken!), de woorden Spaans vloeien al zoveel vlotter uit mijn mond, conversaties worden eindelijk begrepen (zelf mijn ratelende kotbaas wordt beetje bij beetje verstaanbaar) en ik begin zelf bijna te wennen aan het chaotische Spaanse ritme. Heerlijk! En het leukste van al is... in deze vertrouwde stad ontmoet ik nog dagelijks zoveel fijne en interessante mensen, elk met hun eigen  verhaal, elk met hun eigen motieven om in Salamanca te studeren. 

Zo leerde ik zondag een aantal super sympathieke Spanjaarden kennen op de kermis (la Feria de Abril), net buiten Salamanca. Stel je hier vooral geen oliebollenkraam of botsauto's bij voor, maar wel een reusachtig plein met tapastandjes, Spaanse muzikanten, flamencodanseressen en vooral heel veel sfeer! Voor één keer had ik het gevoel geen Erasmusstudent te zijn, maar gewoon 'één van hen'. Al zal mijn camera vermoedelijk bij 'hen' niet diezelfde indruk nagelaten hebben. Na het ondergaan van de zon werd het helaas wat frisjes en besloten we nog langs te gaan in een cafeetje in het centrum, waarna we na heel wat gebabbel, pintjes, sangria en tapa's toch nog op een redelijk uur in ons bed belandden...

 

26 april. Vandaag heb ik exact zestig dagen te gaan...

Twee maanden resterend. Ongelofelijk! Over een maand heb ik examens en moet ik het eerste deel van mijn thesis inleveren. En helaas liggen er nog heel wat groepswerken, presentaties (3!), een examen in België, een Spaans boek van 100 pagina's en een samenvatting uit een hoofdstuk van 'el animal social' op me te wachten. Uitzonderingen voor Erasmusstudenten zijn hier duidelijk not done! Helaas. Ik denk dat ik me deze maand toch niet echt de 'gesubsidieerde toerist' zal voelen, die De Standaard beschreef in haar artikel over Erasmus deze week... [http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=3O3P5BNK]!

Gelukkig zijn de Spanjaarden vrijgevig met hun feestdagen! Na 'lunes de aguas' (zie vorig blogbericht), de feestdag van 'Castilla y Leon' op 23 april (de regio waartoe Salamanca behoort), genieten we ook volgende week van 1 mei! En aangezien het weer hier ferm tegenzit (jaja, denk maar goed na wanneer je naar het Zuiden trekt in de hoop het zonnetje te spotten), kan ik niets beter doen dan deze week terug de bibliotheek in te palmen. Blogberichten zullen vanaf nu vermoedelijk wat schaarser worden, aangezien mijn leven er niet zo spannend meer zal uitzien! Maar daar komt sowieso nog verandering in, aangezien ik van juni officieel mijn 'reismaand' maak. Je hoort nog van me!


Hasta pronto! x

Over pony's en hangbuikzwijntjes!

Hier ben ik weer met een aantal leuke weetjes over Salamanca en over mezelf! 

Wist-je-dat....

• Je in Spanje amper paprikachips kan vinden? Toen Brecht en ik in Madrid toch een doos paprika-Pringles vonden, was ik dan ook dolgelukkig!
  
  
  
  
  
• De roze pony uit de kathedraal een ballon bleek te zijn? (ontgoocheling alom)
  
  
   
  
  
• Je in Spanje altijd je identiteitskaart moet tonen wanneer je je bankkaart wil gebruiken in de winkel? 
  
  
• Er in Madrid mensen zijn met een.. VARKEN als huisdier!!?
  
  
   

• Spanjaarden amper op reis gaan? De belangrijkste reden hiervoor is hun gebrekkige talenkennis. Ze kunnen geen Engels en al zeker geen Frans! Een aantal van mijn klasgenoten zijn zelf nog nooit tot in Portugal geweest (vanuit Salamanca maar 3u met de auto). Ik heb ze dan ook beloofd dat ik hen eens zal rondleiden in ons prachtig Belgenlandje! :)
  

• Brecht en ik in de inkomhal van ons hotel in Madrid uitgescholden werden voor 'Puta Madre' (hoerenjong) omdat we net iets te veel aan het staren waren naar de vrouw die met een halve meter boeken op haar hoofd rondliep...
  
  

• Het hier maandag 'Lunes de Aguas' (watermaandag) was, een feestdag die zijn wortels kent in de 16e  Eeuw, tijdens de regeringsperiode van Fillips II. Deze streng katholieke koning besloot dat alle hoeren  de stad Salamanca moesten verlaten tijdens de Vastenperiode. Op de maandag, een week na Pasen, werden de prostituees, die zich al die tijd aan de andere kant van de rivier de Tormes ophielden, dan weer welkom gegeten in de stad. Een pater, genaamd Padre putas (vader van de hoeren), stak dan met zijn roeibootje de rivier over om de vrouwen het goede nieuws te melden.
  
  
  
  Vandaag de dag wordt de traditie nog steeds gevierd, al is het tegenwoordig zonder hoeren of priesters te doen. Werk en scholen worden in Salamanca om twee uur 's middags gesloten, waarna iedereen massaal met pick-nick en drank naar de Tormes afzakt. Gezellige boel!
  
  
• Ik gisteren voor het eerst ging zwemmen in het zwembad van Salamanca? Al moet ik nog even wennen aan het systeem... je moet immers op vaste uren komen. Wij gingen bijvoorbeeld om 21u15 binnen, waarna we 15 minuten kregen om ons om te kleden en vervolgens pas na het oorverdovende alarmsignaal om 21u30 in het water mochten duiken. Drie kwartier later ging het alarmsignaal opnieuw en moesten we eruit. Bovendien is het verplicht om teenslippers te dragen.. omwille van hygiëne. GEK!
  
  
• Er in Spanje amper rioolputjes zijn... waardoor de ganse straat onderloopt wanneer het eens ferm regent?
  
  
• Het nu officieel is dat ik vanaf september een half jaar stage loop in het RISO [Regionaal Instituut voor Samenlevingsopbouw Vlaams-Brabant]!
  
  
• Ik over 27 dagen weer eventjes in België vertoef?

Semana santa = semana de mi vida!

Deze week was het ein-de-lijk zover! Na twee volle maanden gemis, kon ik Brecht vorige week woensdagavond opnieuw vastnemen! Virtuele contacten via skype die plots terug plaats maken voor een levensechte knuffel: heerlijk gevoel! Alleen jammer dat de zon zijn komst niet even fantastisch vond, want de eerste drie dagen viel het water werkelijk met bakken uit de hemel. Nuja, niet getreurd, daarvoor werd destijds de paraplu (paraguas) ontworpen! ;-) Samen wandelden we langs plekjes (waar ik zelf nog nooit geweest was!), zochten we de leuke tapasbars en cafeetjes op, pikten we een Paasprocessie mee (die hier dagelijks plaatsvinden in Semana Santa), gingen we op zoek naar de kikker en genoten we van elkaars gezelschap. 

Aangezien we via internet gezien hadden dat het zondag wél zonnig zou zijn, besloten we die dag vroeg op te staan om alle leuke pleintjes/tuintjes/parkjes te gaan bekijken (die zonder zon veel minder fantastisch lijken). Met onze koffiekoeken en een meeneemkoffie in de hand trokken we richting Plaza Mayor om vervolgens een beetje verderop de kathedraal te bestijgen, waar we genoten van een heerlijk ontbijt en een ongelofelijk indrukwekkend zicht. Hoewel ik er ondertussen drie keer geweest was, bleef ik nog altijd onder de indruk. Het fototoestel kwam weer ongelofelijk van pas en bezorgde ons een paar prachtige herinneringen. Eerder die week waren we ook al binnen geweest in de kathedraal. De verbazing was groot toen we beiden plots een roze pony opmerkten bovenaan het plafond... 

In de namiddag brachten we een bezoekje aan het parkje van Calixto en Melibeo waar we - zoals de traditie het beschrijft - een slotje aan de waterput hingen. Bijna was het een fietsslot geworden, maar gelukkig was Chinos wel open op zondag, waardoor we uiteindelijk nog een gewoon slotje vonden! :) Vervolgens wandelden we richting Puente Romano om een paar kilometer verder in onze short te gaan genieten op een platform op het water. HEEEERLIJK! En ook in 'Parque Jezuitas' genoten we bij een glaasje wijn en aardbeien van het zonnetje. Om het bourgondisch leven nog even verder te zetten, kochten we daarna 'Churros con chocolate' en aten we dat op in 'Parque Picasso', waarna we nog een pintje gingen drinken vlakbij Plaza Mayor. 

Op maandagochtend vertrokken we - veel te vroeg - met de bus richting Madrid, waar we een gezellig hotelletje (Hostal Abel Victoriana) hadden geboekt! Na een heerlijk middagmaal in de 'Jardines del Campo del Moro' (we hadden zondagavond nog een pastasalade gemaakt met pesto, spekjes & paprika) gingen we op zoek naar de toeristische dienst om er stads- en metroplannetjes te gaan vragen.  Aangezien ze voor dinsdag al weer wat minder weer uitgaven, besloten we om op maandag alle parkjes en pleintjes te bezoeken. Via 'Puerta del Sol' zetten we onze weg verder richting 'Plaza Mayor' om vervolgens in 'Parque de el Retiro' een mini-siësta te houden. Blijkbaar hadden vele anderen dezelfde idee opgevat... het park zat bijna BOEMvol. 

's Avonds gingen we via de 'Plaza de España' (waar een beeld van Don Quichote staat) naar de 'Templo de Debod', waar we gelukkig net op tijd waren om de zonsondergang boven Madrid te spotten. Wooow! Van een romantisch plekje gesproken! Na heel wat gekuier door de straatjes werden we in de straat aangesproken door een man die ons trachtte te overtuigen om in zijn vegetarisch restaurant te gaan eten. Indien we dat deden, zou hij ons van een gratis dessert voorzien. Hoewel ik zelf wat argwanend was, besloten we het uiteindelijk toch te wagen. En met succes! Ik koos voor een heerlijke paella, terwijl Brecht iets at met aubergines, gevolgd door een chocoladecake en mangotaart. Moegewandeld kropen we een beetje later - na 10 pogingen om de deur van ons hotel open te krijgen - ons bedje in. 

De volgende ochtend gingen we eerst ontbijten op de hoek van de straat, om vervolgens weer vlug op stap te gaan richting de kathedraal en het Koninklijk Paleis. Na het bezoek aan de kathedraal van Salamanca, vonden we deze in Madrid veel minder charme hebben.  's Middags aten we een aantal kleine, maar best wel lekkere bocadillos in de 'Jardines de Sabatini' en leerde ik Brecht de smaak van 'Tinto de Verano' kennen. Heerlijk drankje bij warme temperaturen! Toen onze neuzen al een deftig rood kleurtje begonnen te krijgen, besloten we om nog een paar plaatsjes te gaan bezoeken en een terrasje te gaan doen. Op toevallige wijze belandden we ook nog in het zuiden van Madrid (metrostation: pirámides) in de hoop dat we daar een piramide zouden aantreffen. Helaas, de piramide vonden we niet, een heerlijk parkje langs de Rio daarentegen wel! :) 

Net op tijd belandden we terug in Templo de Debod voor de zonsondergang, al was die deze keer niet zo bijster spectaculair, aangezien er al ferm wat wind en wolken kwamen opzetten. We lieten het niet aan ons hart komen en openden een flesje cava om vervolgens te mijmeren over onze volgende vakantieplannen... Even later gingen we een klein hongertje stillen aan een kraampje met ribbetjes, waarna we de metro namen richting hotel om de valiezen al wat in te pakken, aangezien we de woensdag al vroeg uit de veren moesten.  Moe, maar voldaan, vielen we in slaap, hoewel de gedachte aan het afscheid er voor zorgde dat we beiden lagen te woelen en amper een oog dicht deden. Rond een uur of acht ging de wekker af en repten we ons naar het ontbijt... om even later de metro richting luchthaven te nemen.. 

Irrawaddydolfijn met uitsterven bedreigd!

Sorry dat het een eeuwigheid duurde vooraleer ik weer een bericht postte! Het is deze week de drukste week geweest in mijn 'Erasmus-carrière'! ;-) Vrijdag had ik examen sociale psychologie (150 pagina's Spaans), dus ik heb me sinds vorige week zaterdag alle dagen in de bieb gesetteld om die leerstof toch maar in m'n hoofd te krijgen. Mijn mede-Erasmussers in die les zijn allemaal psychologen en hadden bijna alle leerstof van de cursus al gezien in een gelijkaardig vak in België. Voor mij was 't meeste nieuw, al kon ik van geluk spreken dat ik ooit 'sociale ethiek' volgde bij professor Vandevelde, waardoor ik toch al met Kitty Genovese vertrouwd was! :) Voor wie haar niet kent, Kitty Genovese is de vrouw die in 1935 - en in aanwezigheid van haar 38 buren - neergestoken werd in New York, maar desondanks niet geholpen werd omdat alle buren dachten dat iemand anders wel naar de politie zou bellen...

Door 't vele werken moest ik helaas de botellón van Sarah, een week (!!!) prachtige zon, een reisje naar Porto én vooral de nationale staking in Spanje missen op donderdag 29 april. En blijkbaar was het wel de moeite. Via verhalen van medestudenten hoorde ik dat er op Plaza Mayor heel wat mensen - in het bijzonder jonge mensen - bijeengekomen waren om verkleed te protesteren. Blijkbaar worden ook in Spanje de besparingen ten gevolge van de crisis niet gesmaakt en bereikt de werkloosheid hier stilaan zijn hoogtepunt... Ook op school gingen er flyers rond, al werd er bij ons wel les gegeven (aan andere faculteiten dan weer niet doordat er amper studenten aanwezig waren)... helaas! ;-) Nuja, enige voordeel: het was fantastisch rustig in de bieb die dag (waar je trouwens je geïsoleerd privélokaaltje kan afhuren om te studeren!)

Al het studeren bleek dan toch toch lonen... Vrijdag op het examen kregen we allemaal drie vellen papier waarop we dan zelf de vragen - die gedicteerd werden - moesten noteren. Niet zo heel simpel allemaal! Maar gelukkig waren de vragen redelijk letterlijk en kon ik bijna alles invullen. Al dachten de Spaanse studenten daar duidelijk anders over... ene liep al wenend naar buiten en om de één of andere rare reden kwam er ook iemand anders wenend binnen. =) Hoewel de prof van het vak constant heen en weer liep en er toch wel drie plaatsen tussen de studenten zat, kon ze toch niet verhinderen dat er antwoorden heen en weer gefluisterd werden...! In België zouden we 't niet moeten proberen! Verder gaf de prof me - tot tweemaal toe - lovende commentaren over mijn handschrift! Hopen maar dat dat één of ander 'primacy effect' (eerste indruk telt) heeft op mijn punten! :D

Na 't examen hebben we ons met de Erasmusstudenten op een terrasje in 't zonneke gezet! Heerlijk! 't Wordt tijd dat ik hier een kleurtje krijg... Stel je voor dat niemand gelooft dat ik in Spanje geweest ben! ;-) 's Avonds had mijn Italiaanse kotgenoot gekookt voor me, waarna ik met Nele nog een filmpje keek om volledig te relaxen! En ook gisteren nam ik 't ervan: lang uitslapen, gaan lopen in 't zonnetje, picknicken aan de  Rio, shoppen in Corte Inglés, frietjes bakken (in een pan met olijfolie)... Heerlijk! Dat had ik nog eens nodig! Helaas zal de ontspanning weer van korte duur zijn. Woensdag komt Brecht aan (eindelijk!) en in tussentijd moet ik nog naar de les (jaja, hier nog geen paasvakantie) en wil ik eindelijk nog eens aan mijn thesis werken. Moraal van het verhaal: ik heb nog maar eens tijd tekort... maar ik geniet nog steeds van dit Erasmusavontuur! =)

Hasta luego amigos! x