Toledo, la ciudad de las tres culturas [Toledo, stad van drie culturen]

Na een vreselijk korte nacht - eerst niet in slaap kunnen vallen, dan koud krijgen, daarna in slaap vallen & tot twee maal toe gewekt worden door mijn passionele buren - vervloek ik mijn wekker die om kwart voor zes afloopt. Na een tweetal keren 'snoozen' slaag ik erin uit mijn bed te klauteren en maak ik me klaar voor de uitstap naar Toledo, georganiseerd door ESN (Erasmus Student Network) Salamanca en Adeis (Associación De Internacionales Salamanca). Het is nog donker wanneer ik richting vertrekplaats wandel. Onderweg zie ik hoe de stad zorgvuldig wordt schoongemaakt. Dat verklaart waarom het hier altijd piekfijn in orde ligt.

Rond een uur of zeven vertrekt de bus vanuit Salamanca. De stilte op de bus maakt duidelijk dat ik niet de enige ben die moet wennen aan het vroege uur (In Spanje is het eerder de gewoonte om pas 's middags uit je bed te komen). Ondanks de vermoeidheid slaag ik er niet in om een dutje te doen. Een geluk bij een ongeluk, want hierdoor ben ik getuige van een prachtige zonsopgang! Een drietal uur later komen we aan in Toledo en maken we kennis met onze enthousiaste gids die 'Spanglish' spreekt: een combinatie van Spanish & English. Zalig wat die man allemaal te vertellen heeft!

Bij een eerste busstop krijgen we een fantastisch overzicht over Toledo. Deze stad, die tot het werelderfgoed van Unesco behoort, ligt op 70 kilometer ten zuidwesten van Madrid en ligt aan de rivier de Taag [El tajo]. De gids vertelt ons hoe de stad ook wel bekend staat als 'de stad van de drie culturen', een benaming die verwijst naar de christelijke, mohammedaanse & hebreeuwse culturen die eeuwenlang binnen de stadsmuren leefden en hun sporen nalieten in de architectuur van de stad, die een mengelmoes is van de artistieke stijlen van deze drie culturen.  

Hoe ironisch het ook mag zijn, de toegang tot deze middeleeuwse stad wordt enkel verleend door een stel reusachtige roltrappen, die als het ware deel uitmaken van de stadswallen. Via de trappen gaan we naar Plaza Mayor, waar juist op dat moment een staking van start gaat. Ik waan me eventjes terug in ons belgenlandje, alhoewel ik moet toegeven dat het er hier veel rustiger aan toe gaat. Langs de kleine steegjes van de stad wandelen we verder richting de enorme kathedraal, waar reeds 250 jaar non-stop aan verder werd gebouwd . Helaas is een toegangsticket, ter waarde van 7 (!) euro, niet in de prijs van onze trip inbegrepen (stond aanvankelijk wel op de papieren). 

We zetten onze weg verder naar de kerk Santo Tomé waar het beroemde schilderij "Entierro de Conde Orgaz" is tentoongesteld. Dit schilderij, dat de begrafenis van de graaf van Orgaz uitbeeldt, behoort blijkbaar tot de top drie van de beroemdste werken ter wereld. Gek dat ik hier nog nooit eerder van gehoord heb! Verder brengen we nog een bezoekje aan de oudste synagoge van Europa, die tegenwoordig een museum herbergt. Het is ondertussen al 13u30 en m'n maag begint te grommen. M'n aandacht is dan ook ver te zoeken.

Onze trip zet zich verder naar San Juan de los Reyes, een klooster dat gebouwd werd in opdracht van Isabelle de Katholieke, ter herdenking van de slag van Toro. Isabella wilde samen met haar echtgenoot in dit klooster begraven worden, maar na de verovering van Granada wijzigde ze haar plan en werd het echtpaar in Granada begraven. Het klooster op zich vind ik niet zo enorm indrukwekkend. De binnentuin met de appelsienenboom daarentegen is prachtig en vormt dan ook de ideale locatie om fotootjes te trekken. En ook aan de vestingen - die zicht bieden op de stad en de Tajo - houden we pauze om onze camera boven te halen.

Onze gidsbeurt eindigt met een bezoek aan een fabriekje waar ambachtelijke zwaarden worden gemaakt. We zien er onder andere de replica's van de zwaarden uit Lord of the Rings. Leuk om te zien, maar niet echt het bezoeken waard. Vanaf 14u krijgen we vrij om te eten en om eventueel nog een bezoek te brengen aan de kathedraal of aan Museo de El Greco. Spanje zou Spanje niet zijn moesten de stakers juist op dat moment hun siesta houden in de plaatselijke bars & restaurantjes. Pech voor ons, want dat maakt onze zoektocht naar eten er niet gemakkelijker op. 

Na een heerlijk broodje met brie & pollo (kip) besluiten we nog even langs te gaan in Museo de El Greco, waar werken van Doménikos Theotokópoulos zijn tentoongesteld. Helaas is er amper tijd over om het museum te bezoeken, waardoor we ons nog tien minuten in de zon zetten (vandaag 20° in 't zonnetje!) om vervolgens terug naar de bus te vertrekken en deze keer te genieten van de zonsondergang en daarna in slaap te vallen... om later die avond nog te gaan feesten in Bar Erasmus! :)